เข้มแข็งนะคนดี เก็บหัวใจให้กับคนที่ใช่

ถ้าครั้งหนึ่งเคยมีคนรักเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ก็จงทำให้การใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพังเป็นเรื่องธรรมดาให้ได้ แล้วความเคยชินที่เคยมีเขาจะจางลงและหายไปในที่สุดความเคยชินใหม่ ๆ จะแทรกตัวเข้ามาแทนที่ วันหนึ่งเราจะเริ่มคุ้นกับความเคยชินใหม่ ๆ ซึ่งก็คือการไม่มีเขานั่นเอง ถ้าเรารักใครเพียงฝ่ายเดียวเราจะเห็นตัวเองเป็นแค่เศษผงเล็ก ๆ ที่พร้อมจะปลิวหายไปในสายลม แต่ถ้ามีใครสักคนรักเรา...เราจะรู้สึกว่าตัวเราโตขึ้นจนคับโลก จงรักแต่เพียงพอดี และรู้จักที่จะเผื่อใจไว้เจ็บสักเล็กน้อย เพื่อวันข้างหน้าที่เกิดปัญหาอะไรขึ้นมา เราจะยังสามารถอยู่ได้แบบสบาย ๆ แม้จะร้องไห้บ้าง แต่ก็ยังยิ้มได้ หัวเราะได้ และหาวิธีจัดการกับปัญหาเป็นการฝืนใจตัวเองทำได้ง่ายกว่าการฝืนใจคนอื่น ยิ่งฝืนใจคนที่ไม่ได้รักเราแล้ว ให้หันกลับมารักเรา ยิ่งยากกว่าการบังคับตัวเองให้ลืมเขาเสียอีกแม้การทนปล่อยใครเดินออกไปจากชีวิตมันจะเจ็บปวดสาหัสแค่ไหน แต่มันก็คือสิ่งที่ต้องยอมรับให้ได้ ดีกว่าการมีชีวิตเป็นแบบเศษผงธุลี ที่เขาพยายามเขี่ยให้พ้นทาง เพื่อที่จะหันไปหาใครอีกคนอย่างไม่เห็นสิ่งดี ๆ ที่เคยมีระหว่างกันเลย อย่าไปโทษว่าเขาผิด เขาอาจจะเป็นทั้งคนที่ผิดและถูกในเวลาเดียวกันก็ได้ ในขณะที่เราคิดว่าเขาใจร้ายกับเราเหลือเกิน เขาช่างใจดำนักหนา ทำได้แม้กระทั่งเราซึ่งรักเขาหมดหัวใจ แต่ในขณะเดียวกัน เขาอาจกำลังตั้งคำถามถามเราอยู่ก็ได้ว่าเขาผิดด้วยหรือ ที่ยอมทำทุกอย่าง แม้แต่การเป็นผู้ร้าย เพื่อคนที่เขาคิดว่าดี และเขาก็รักคนนั้นมากกว่าเรา คิดว่าคนคนนั้นเหมาะกับเขามากกว่าเรา ครั้งหนึ่งเราอาจเคยเป็นคนที่เขารัก แต่ครั้งนี้เรากลายเป็น
อุปสรรคไปเสียแล้ว คนที่จะแก้ปัญหาเงื่อนปมนี้ได้ ก็มีแต่ตัวเราเท่านั้น อย่ามัวแต่ร้องไห้อยู่เลย ขณะที่มีกำลังใจมากมายหลั่งไหลโอบกอดหัวใจเช่นขณะนี้ ลุกขึ้นมาเถอะนะ เข้มแข็งอีกสักนิด เพื่อตัวเอง...เพื่ออนาคต...และเพื่อคนที่ใช่